۱) از شغلتان بدگویی نکنید.
۲) نصیحت بار آموزشی ندارد.
۳) به وعده هایتان دقیقاّ عمل کنید.
۴) نبض کلاس را در دست داشته باشید.
۵)به موقع و سر وقت در کلاس حضور یابید.
۶) با برنامه ریزی دقیق به کلاس وارد شوید.
۷) اسامی شاگردانتان را به سرعت یاد بگیرید.
۸) دلیل فرمان هایتان را به دانش آموزان بگویید.
۹) دانش آموزان را به سوال کردن تشویق کنید.
۱۰)در حضور دیگران دانش آموزان را سرزنش نکنید.
۱۱) صمیمی باشید ولی جریان تربیتی را واژگون نکنید.
۱۲) نشان دهید از تدریس و کار با آن ها لذّت می برید.
۱۳) مشکلات انضباطی کلاستان را در خود کلاس حل کنید.
۱۴) سعی کنید ویژگی های فردی شاگردانتان را بشناسید.
۱۵) بیش تر به ریشه های بد رفتاری توجّه کنید نه خود بد رفتاری.
۱۶) از شاگردانتان انتظارهای بی جا و توقّع بیش از اندازه نداشته باشید.
۱۷) خوش برخورد و با حوصله و فروتن باشید و از مقرّرات خشک و خسته کننده دوری کنید.
۱۸) آن چه را که می خواهید شاگردانتان به آن عمل کنند واضح، روشن و با قاطعیت بیان کنید.
۱۹) به سؤالات خصوصی دانش آموزان شکل عمومی دهید و سپس پاسخ دهید.
۲۰) مشورت و دریافت کمک از افراد متخصّص یا ماهر یک مهارت است نه نشانه ضعف شخصی شما.
۲۱) دانش آموز را به عنوان یک شخص مورد حمله قرار ندهید فقط به رفتارهای بد اعتراض کنید.
۲۲) بر برنامه ریزی درستان مسلّط باشید و از شیوه های نو برای تدریس استفاده کنید.
۲۳) هر روز بر معلومات خود اضافه کنید و هیچ سؤالی را بی پاسخ نگذارید.
